دیدنی های پارک ملی خائویای، پارکی دیدنی در قلب آسیا - وبلاگ ماه موزیک

به گزارش وبلاگ ماه موزیک، پارک های ملی که در سرتاسر دنیا وجود دارند عموما محل زندگی جانوران و گیاهان متنوع و گوناگونی هستند. مناظر زیبا و فضای بکر و دیدنی این پارک های ملی سبب شده که گردشگران زیادی برای دیدن این پارک های ملی به شهرهای مختلف دنیا سفر نمایند. پارک ملی که امروز می خواهیم در مجله خبرنگاران در خصوص آن صحبت کنیم و شما را به یک سفر مجازی به این پارک دیدنی ببریم تاریخچه پارک ملی خائویای (Khao yai) در کشور تایلند است. مقاله دیدنی های پارک ملی خائویای شما را هر چه بیشتر با دسترسی به پارک ملی خائویای آشنا می سازد.

پارکی دیدنی و زیبا

دیدنی های پارک ملی خائویای در بخش غربی رشته کوه (Sankamphaeng) واقع در کرانه جنوب غربی فلات Khorat دارد. سال 1962 پارک ملی خائویای ساخته شد. در واقع این پارک به عنوان اولین پارک ملی در این سال آغاز به کار کرد. مساحت تقریبی این پارک چیزی بیش از 2168 کیلومتر مربع را در بر می گیرد بنابراین از نظر وسعت و بزرگی به عنوان دومین پارک ملی تایلند شناخته می گردد و در استان ناخون راتچاسیما واقع شده و بخش هایی از این پارک بزرگ در استان های پراچینبوری، سارابوری و ناخون نایوک و در دامنه کوه های فانوم دنگ قرار گرفته است. مرتفع ترین کوه در تاریخچه پارک ملی خائویای 1351 متر ارتفاع دارد.

جاذبه های دیدنی

جاذبه های گوناگونی را می توان در پارک ملی خائویای در تایلند تجربه کنید از گشت و گذار در میان سبزه زارها تا دیدن فیل ها با گوش های بزرگشان که گله ای حرکت می نمایند. انواع گیاهان، جانوران و پرندگان مهاجر را می توانید در دیدنی های پارک ملی خائویای از نزدیک ببینید. این پارک ملی به عنوان میراث طبیعی یونسکو در سال 2005 شناخته شد. همچنین از جاذبه های گردشگری معروف و مشهور دیدنی های پارک ملی خائویای می توان به وجود غاری پر از خفاش های مرموز، آبشارهای زیبا، رودخانه ها، چشمه ها و مناطق سرسبز با مناظر بکر اشاره نمود. از دیگر جاذبه های دیدنی تاریخچه پارک ملی خائویای وجود آبشارهای زیبایی چون کانگ کئا، فاکوئای مای، هه سوات می باشد که بزرگترین آبشار این پارک دیدنی که ارتفاع آن به 150 متر می رسد، آبشار هه نارک می باشد و از سه قسمت تشکیل شده است. ارتفاع قسمت اول این آبشار نیز 60 متر می باشد. در نزدیکی این آبشار مکان مناسبی برای دیدن فیل های وحشی است که اغلب هم ممکن بوده که صحنه سقوط آن ها را از بالای آبشار به پایین شاهد باشید. از معروف ترین آبشارهای پارک در زمان دسترسی به پارک ملی خائویای هم آبشار هه سوات است که ارتفاعش در حدود 20 متر می باشد.

بهترین زمان سفر به پارک

بهترین زمان برای سفر به پارک ملی خائویای در تایلند بین ماه های نوامبر تا فوریه در زمستان است زیرا در این فصل آب و هوای کاملا مطلوبی در این منطقه حکم فرما است و همچنین تمامی آبشارها و چشمه ها پر آب هستند. میانگین دما در روز در حدود 20 تا 15 درجه سانتیگراد در شب در نوسان است و به 10 تا 15 درجه سانتیگراد در شب کاهش می یابد. برای رفتن به پارک ملی خائویای در تایلند از بانکوک با ماشین چیزی در حدود 3 ساعت فاصله است.

آب و هوا در پارک

این پارک ملی دارای سه فصل مختلف آب و هوایی است. میانگین دمای سالانه در این پارک 23 درجه سانتیگراد می باشد.

فصل بارانی: این فصل که از ماه می تا اکتبر ادامه دارد، اغلب اوقات بارانی می باشد و دمای هوا در تاریخچه پارک ملی خائویای هم غالبا به طور متوسط از دمای 27 درجه سانتیگراد در طول روز و در شب به 13 درجه سانتیگراد تغییر می نماید.

فصل سرما: این فصل که از ماه نوامبر تا فوریه ادامه دارد، دارای آسمانی صاف و آفتابی با آب و هوایی خنک و مطبوع می باشد و دمای هوا هم در طول روز عمدتا 22 درجه سانتیگراد بوده و در شب ها به 10 درجه سانتیگراد کاهش می یابد. این فصل بهترین موقع برای بازدید از پارک ملی خائویای تایلند به شمار می رود مخصوصا شب ها پیاده روی می تواند خیلی لذت بخش باشد.

فصل گرما: این فصل که از ماه مارس تا آوریل ادامه دارد، دارای آب و هوایی مرطوب با دمای 20 تا 30 درجه سانتیگراد در روز و 17 درجه سانتیگراد در شب می باشد.

گونه های گیاهی پارک ملی تپه های بزرگ

گونه های متنوعی از گیاهان سرسبز را می توان در این پارک از نزدیک دید. پوشش گیاهی این منطقه در اغلب ماه های سال سرسبز است و از انواع درختانی چون سرخس و همچنین گلسنگ های رنگارنگ پوشیده شد. تعداد گونه های گیاهی این پارک که شاید به بیش از 2000 گونه مختلف برسد به چند قسمت مجزا تقسیم می گردد که شامل قسمت های خشک، قسمت های مرطوب و خشک و دشت های همواره سبز می باشد اما چیزی در حدود 70 درصد پارک را قسمت های مرطوب و خشک پارک تشکیل می دهند و بیشتر از 1000 متر از پارک را دشت های سرسبز و با طراوت پوشش داده که بیشتر گونه غالب این دشت ها درخت های کوچک و سرخس ها می باشند.

گونه های جانوری پارک ملی تپه های بزرگ

از گونه های گوناگون جانورانی که در این پارک زندگی می نمایند و 70 گونه یا بیشتر را شامل می شوند می توان به جوجه تیغی ها، فیل ها، گوزن ها، شغال، ببر، گاو وحشی هندی، گیبون، سگ وحشی، گوزن های خاکستری، تمساح، مارمولک ها، مارها، گراز های وحشی اشاره نمود. بیشترین گونه جانوری که در این پارک دیده می گردد فیل ها می باشند که به صورت گله های بزرگی در اطراف پرسه می زنند. برای دیدن گاو وحشی شاخ داری به نام گائور که در این پارک زندگی می نماید باید شب های به دنبالش بگردید. تعداد پرنده های مهاجر این پارک به چیزی در حدود 300 گونه مختلف می رسد. پرندگانی چون مرغ یمنا، مرغ مگس خوار، تروگن قرمز.

بازدید از پارک

این پارک از 6 صبح تا 6 بعدازظهر هر روز باز است و وسایل نقلیه در حال حاضر در داخل پارک می توانند تا دیر وقت باقی بمانند. این پارک یک مقصد بسیار عالی برای گردشگران خارجی و همچنین برای گردشگران محلی بوده و در تعطیلات آخر هفته هم حسابی شلوغ می گردد. ورودی دوم در استان ناخون نایوک قرار گرفته است. هزینه ورودی پارک برای بزرگسالان 400 بات و برای بچه ها 200 بات تایلندی می باشد. در شهر پاک چونگ که یکی از شهر های استان ناخون راتچاسیما است ورودی اصلی پارک ملی تپه های بزرگ قرار گرفته و ورودی دوم این پارک در استان ناخون نایاک واقع شده است. برای ورود به این پارک ملی باید گردشگران ورودی بپردازند که برای بچه ها در حدود 200 بات و برای بزرگترها در حدود 400 بات تایلندی آب می خورد. اگر گردشگران بخواهند در یکی از خانه های ییلاقی در میان پارک ملی اقامت نمایند و یا در محوطه آن اردو بزنند این هزینه های ورودی تا 3 روز اعتبار خواهند داشت.

دسترسی به پارک

برای دسترسی به پارک ملی خائویای می توانید از ماشین شخصی خود بهره ببرید یا اینکه مسیری رسیدن به پارک را پیاده روی و کوهپیمایی نمایید. برای آمدن به این پارک از شهر ناخون نایاک باید به سمت prachinburi رانندگی نموده و بعد از طی 15 کیلومتر به این پارک خواهید رسید. اگر بخواهید کوهنوردی کنید باید از آبشار ang rong چیزی در حدود 2 روز را با پای پیاده در میان کوه ها کوهپیمایی نموده تا خود را به پارک ملی خائویای تایلند برسانید. اگر دوست دارید هیجان و لذت بی نهایت را در این سفر به وسیله کوهپیمایی تجربه کنید، توصیه می کنیم که در فصل های بارانی به هیچ وجه دست به این کار نزنید زیرا خیلی خطرناک است اما در ماه هایی چون دسامبر تا ژوئن بهترین زمان برای انجام این پیاده روی و کوهنوردی خارق العاده است.