کشف مهم در قلب آمازون - وبلاگ ماه موزیک

به گزارش وبلاگ ماه موزیک، مجموعه ای از تپه های خاکی و جاده های مدفون در اکوادور برای نخستین بار بیش از دو دهه پیش به وسیله باستان شناسی به نام استفان روستین مورد توجه نهاده شد، اما در آن موقع این باستان شناس مطمئن نبود که این محوطه ها چگونه با هم ارتباط دارند.

این باستان شناس با همکاری محققان، دیگر یافته های نو خود را به تازگی در مجله ساینس منتشر نموده که در آن، نقشه برداری با فناوری حسگر لیزری نشان می دهد این مکان ها بخشی از شبکه متراکم سکونتگاه ها و راه های ارتباطی هستند که در دامنه های جنگلی رشته کوه های آند قرار گرفته و برای حدود 1000 سال به عنوان سکونتگاه مورد استفاده بوده اند.

به گزارش گاردین، روستین، که تحقیقات در مرکز ملی تحقیقات علمی فرانسه را راهنمایی می نماید، گفت: این محوطه یک دره گمشده از شهرها بوده است.

محققان دریافتند این شهرها بین سال های 500 قبل از میلاد و 300 تا 600 پس از میلاد به وسیله مردم اوپانو اشغال شده بودند؛ دوره ای که تقریباً همزمان با امپراتوری روم در اروپا بود.

ساختمان های مسکونی و تشریفاتی که روی بیش از شش هزار تپه خاکی ساخته شده بودند به وسیله مزارع کشاورزی با کانال های زهکشی احاطه شده بودند. بزرگ ترین جاده ها 33 فوت (10 متر) عرض و 6 تا 12 مایل (10 تا 20 کیلومتر) امتداد داشتند.

آنتوان دوریسون، از دیگر باستان شناسان مشارکت کننده در این مطالعه، گفت: در حالی که تخمین جمعیت سخت است، این منطقه دست کم 10 هزار سکنه و شاید در اوج خود 15 هزار یا 30 هزار ساکن داشته است که این با جمعیت تقریبی لندن در دوره رومی که در آن موقع بزرگترین شهر بریتانیا بود، قابل مقایسه است.

مایکل هکنبرگر، باستان شناس دانشگاه فلوریدا که البته نقشی در این مطالعه نداشته است، نیز گفت: این منطقه یک سکونتگاه بسیار متراکم و یک جامعه بسیار پیچیده است.

خوزه ایریارته، باستان شناس دانشگاه اکستر درباره این یافته تاریخی اظهار کرد: ساخت جاده ها و هزاران تپه خاکی به یک سیستم کار سازماندهی شده احتیاج داشته است. اینکاها و مایاها با سنگ خانه می ساختند، اما مردم آمازون معمولاً سنگی برای ساختن نداشتند و با گِل ساخت و ساز می کردند.

آمازون بیشتر به عنوان یک بیابان بکر با گروه های کوچکی از سکنه در نظر گرفته می شد، اما اکتشافات اخیر به ما نشان داده است گذشتۀ این منطقه چقدر پیچیده تر بوده است.

دانشمندان اخیرا شواهدی از جوامع پیچیدۀ جنگل های بارانی پیدا نموده اند که قبل از تماس اروپایی ها با سایر نقاط آمازون، از جمله در بولیوی و برزیل، وجود داشته اند.