چرا گریه کردن آراممان می نماید؟ - وبلاگ ماه موزیک

به گزارش وبلاگ ماه موزیک، انسان ها با سرکوب گریه، استرس را افزایش میدهند و باعث رها نشدن هیجانات منفی شده که منجر به خشم، پرخاشگری وبیماری های جسمی و روانی می گردد.

یک روانشناس گفت: حقیقت این است که گریه، یک رها سازی است. اگر گریه نکنید، احساسات شما ممکن است سر ریز گردد و شما را از خوشحالی دور نگه دارد.

نگین پیوندى نژاد روانشناس و مشاور درباره گریه کردن و ایجاد آرامش در افراد، اظهار کرد: انسان از روزی که به جهان می آید تا هنگام مرگ براثر عوامل مختلف اشک می ریزد، گریه کردن یک نوع بیرون ریزی روانی و هیجانی است که در برابر عوامل آزارنده خارجی (فیزیکی مثل وارد شدن گرد وغبار) یا هیجانی (مثل غم و شادی) اتفاق میفتد.

این روانشناس با اشاره به اینکه گریه کردن و اشک ریختن دو مفهوم جدا از هم هستند، بیان نمود: گریه شدید عملی است که از حالات و واکنش های درونی تاثیر می پذیرد، ولی اشک ریختن اتفاقی وابسته به گریه کردن نیست و ممکن است حتی وقتی گریه نمی کنیم از چشمان ما اشک جاری گردد.

پیوندى نژاد با بیان اینکه قبل از دوران بلوغ معمولا میزان گریه در دختران و پسران برابر است، ادامه داد: بعد از بلوغ با ترشح هورمون پرولاکتین که در فراوری اشک تأثیر دارد و همچنین مسائل فرهنگی با این جمله که مرد گریه نمی نماید باعث افزایش میزان گریه زنان نسبت به مردان شده است.

یکی از دلایل گریه کردن در زنان معمولا پس از مشاجره با دیگران و احساس بی کفایتی و بی توجهی است. اما اشک ریختن در مردان بیشتر پس از احساسات مثبت صورت می گیرد. محققان معتقدند مجاری اشکی در مردان به دلیل ویژگی زیستی، عظیم تر از مجاری اشکی در زنان است درنتیجه احتمال اینکه قطره اشک از آنجا به سمت پلک برسد کمتر است.

وی توضیح داد: خیلی از افراد به خصوص خانم ها، از اینکه نمی توانند در شرایط حساس مخصوصا در محل کار و یا هنگام مشاجره، اشک ها و گریه خودشان را کنترل نمایند، شاکی هستند.

همین اتفاق موجب می گردد که اگر قرار باشد برای احقاق حقی، اعتراض نمایند نگران اشک های کنترل نشده باشند و خیلی اوقات از اعتراض مورد نظر می گذرند تا اینکه با سرریز شدن اشک ها در محل نابه جا ضعفی از خود نشان ندهند.

این روانشناس با بیان اینکه گریه کردن در درمان بیماری ها بسیار موثر است، زیرا در اشک چشم هورمون اندورفین موجود است که خود موجب تسکین می گردد، گفت: بدن انسان در زمان هیجان یا استرس شدید مواد شیمیایی مضری فراوری می نماید که باعث صدمه به بدن می گردد، اما چشم با فراوری اشک این مواد مضر وسمی را از بدن بیرون میکند واسترس را کاهش می دهد.

انسان ها با سرکوب گریه، استرس را افزایش میدهند و باعث رها نشدن هیجانات منفی شده که منجر به خشم، پرخاشگری وبیماری های جسمی و روانی می گردد.

پیوندى نژاد اضافه کرد: لازم به ذکر است که بسیاری از مواد شیمیایی موجود در گریه های احساسی حاوی پروتئین، هورمون های پرولاکتین، هورمون رشد، آدرنو کورتیکوتروپین، آندروفین و فلز منگنز هستند که سبب کاهش درد هم می شوند زمانی که گریه می کنیم، مقدار زیادی منگنز از بدن دفع می گردد که به تسکین حالات روحی نامطلوب یاری می نماید.

در واقع، مقدار بالای منگنز در بدن خستگی شدید، تحریک پذیری، افسردگی، نگرانی و دیگر اختلالات را در پی دارد که تا حد زیادی در ثبات هیجانی فرد تاثیر می گذارد؛ بنابراین هر وقت از چیزی غمگین و دلخور شدید، حتما حس تان را به شکلی که احساس می کنید از غم رها می شوید، بروز دهید. این حس را همان جا بیان کنید و آن ها را مانند کوله باری با خودتان حمل نکنید.

وی بیان نمود: به طور خلاصه باید گفت که گریه کردن تمرین خوبی برای یاری به حفظ عملکرد مطلوب بدن است و رفتاری ضروری در زمان های اضطراب، افسردگی یا قرار دریافت در شرایط خاص محسوب می گردد. به همین دلیل است که بعد از گریه کردن احساس آرامش ایجاد می گردد.

اشک ها همچنین می توانند نشان دهنده شادی و هیجان باشند، اما معمولا در شرایط ناراحتی ظاهر می شوند. گرچه شاید گریه کردن عظیمترین سمبل غم و اندوه باشد، اما تاثیرات مثبتی بر سلامتی دارد که شاید تا به حال نشنیده باشید.

این روانشناس ادامه داد: حقیقت این است که گریه، یک رها سازی است. اگر گریه نکنید، احساسات شما ممکن است سر ریز گردد و شما را از خوشحالی دور نگه دارد. اگر گریه نکنید، بدن شما برایتان گریه می نماید.

اگر شما، خود را مجبور کنید که همه چیز، و تمام کشمکش هارا در خود نگه دارد و اجازه ندهید آن ها را به بیرون از خود منتقل کند، به انفجار نزدیک خواهید شد و باید بدانید که ما برای غرق شدن در درون خود و احساساتمان و بروز ندادن آنها، طراحی نشده ایم.

با توجه به مطالب گفته شده ذکر این نکته لازم است که باید نسبت به هیجانات خود، به موقع، به جا و به اندازه، واکنش نشان داد. درغیر این صورت، خشم، غم، رنج و غصه و حتی گاهی شادی در روان جمع شده و به شکل های دیگری مانند مسائل جسمی، روانی و یا واکنش ناگهانی در شرایط نامناسب و به شکل نامناسب بروز می نماید.

پیوندى نژاد درباره فواید گریه کردن، گفت: گریه کردن آرام بخش است. مخصوصا اشک های عاطفی که با تخلیه کردن بعضی از هورمون ها باعث تسکین ناراحتی ها و تنظیم احساسات می گردد.

باعث آرامش و تسکین درد های دیگران می گردد. به نوعی حمایت از دیگران محسوب شده و باعث ایجاد دلبستگی ها و احساسات عاطفی می گردد. با ترشح هورمون های اندورفین و اکسی توسین باعث کاهش درد های بدنی و روحی می گردد.

باعث افزایش خلق و خو و احساس بهتر فرد نسبت به خودش و دیگران می گردد. باعث کاهش استرس و فشار روانی می گردد. با گریه مواد شیمیایی، سموم و هورمون هایی از بدن خارج می شوند که باعث ایجاد استرس می شوند.

وی در ادامه با اشاره به دیگر فواید گریه کردن، اعلام نمود: گریه در نوزادان باعث بهبود خواب آن ها می گردد. در عظیمسالان این مورد هنوز تایید نشده، اما بخاطر یاری گریه به آرامش و تسکین دردها، احتمالا به بهبود خواب آن ها نیز یاری می نماید.

اشک باعث افزایش رطوبت شده و در حرکت بهتر چشم و قرنیه یاری می نماید. اشک ها باعث رفع شدن خشکی چشم شده و باعث جلوگیری تاری دید و آسیب به قرنیه می گردد.